Japonia na pałeczkach. Tonkatsu.

Wczoraj odwiedziłam po raz kolejny Muzeum Narodowe w Warszawie. Miałam trochę czasu tylko dla siebie. Od razu moje kroki skierowałam na wystawę " Podróż do Edo. Japońskie drzeworyty ukiyo-e z  kolekcji  Jerzego Leskowicza", bo po to przyszłam. O tej wystawie usłyszałam przed  samym weekendem majowym.  A kończy się 07 maja, więc należało się spieszyć. Wystawa mnie zachwyciła. Na jakiś czas zanurzyłam się w bajecznym świecie, zupełnie mi nieznanym. Kolorystyka i sposób wykonania tych małych dzieł bardzo mi się podobała. Ujęcia malowniczych krajobrazów, widoki zboczy górskich, przełęczy, spiętrzonych lub spokojnych fal rzeki, mostów i stacji drogi z Tokio do Edo. Ciekawe sceny rodzajowe, charakterystyczne elementy japońskiej przyrody. Na jednym z obrazków była scena suszenia kawałków dyni na rozwieszonych nitkach. To był podobno przysmak. To mi przypomniało moje doświadczenia z kuchnią japońską.  Jakiś czas temu robiłam swój ramen i do tego tonkatsu, czyli kawałki schabu po japońsku.

200 gr mięsa schabowego bez kości

2 duże wiejskie jaja

3 szklanki panko*

3 czubate łyżki mąki pszennej

świeżo zmielony czarny pieprz

sól

sezam biały 

sezam czarny 

olej do smażenia

Kawałek mięsa wieprzowego kroimy jak na polskie schabowe i podobnie ubijamy tłuczkiem, ale nie całkiem na płasko. Obsypać solą i świeżo zmielonym pieprzem. Następnie kotlety obtaczamy w mące.  Ubijamy jajka i w nim obtaczamy schabowe. Następnie trzeba obtoczyć w mieszance panko i sezamu. Niestety zabrakło mi czarnego sezamu. Polecam panko zrobić samemu w domu, bo kupne jest pełne niepotrzebnych dodatków. Odstawiamy je na 5 minut i następnie smażymy, aż do lekkiego zbrązowienia. Odsączamy na ręczniku papierowym i kroimy w podłużne paski. 

To danie może stanowić samodzielny posiłek z ryżem podany. U mnie była świetnym dodatkiem do mojego domowego ramenu.
*PANKO to rodzaj panerki japońskiej. Można kupić gotową, albo zetrzeć czerstwą bułkę na grubszych oczkach. Ma ona bowiem większe, bardziej chrupiące kawałki.