Czas PRL-u. Ciasto czekoladowe z sernikiem zwane Izaurą.

Moja babcia Marianna robiła zazwyczaj na niedzielę ciasto drożdżowe i rosół z domowymi kluskami. Grubo cięte kluski wtedy wydawały mi się takie toporne, w porównaniu z tymi fabrycznymi. Człowiek nie doceniał jeszcze tego co dobre i naturalne. Kiedyś jednak babcia podała nam nie ciasto drożdżowe tylko czekoladowe ciasto z sernikiem w środku.  Ja  nie przepadam za murzynkami, czy różnymi brownie. Ale skusiłam się i ciasto okazało się niesamowite. Niesamowite z uwagi na wygląd i ciekawy smak. Spisałam wtedy do mojego zeszytu z przepisami tą recepturę. Przepis został nieco zmodyfikowany i pozbawiony połowy cukru. Nie odpowiadała mi czekoladowa polewa, która zasłaniała w tym cieście, to co najładniejsze, czyli połączenie kolorów czekoladowego ciasta z jasnymi plamami sernika. Ta polewa burzyła mi estetykę, smak i jeszcze się kleiła. A dodatek wiórek kokosowych na tej polewie kojarzył się wyłącznie z większością ciast z PRL-u. Wiecie o co chodzi, nie ? W oryginale występowała też margaryna, a trzeba pamiętać jeszcze że kiedyś gramatura kostki masła czy margaryny była większa. Zatem do kostki obecnej trzeba dodać trochę masła. Margaryny, jako  produktu przemysłu chemicznego nie toleruję i namawiam szczególnie mamy, by jej nie dawały swoim dzieciom. Ale wróćmy do ciasta. Dopiero niedawno dowiedziałam się, że ciasto to jest dobrze znane i jest zwane " Izaurą ". Hasło " Izaura " mówi wiele pokoleniom, które żyły w czasach PRL. Reszta jest już nieświadoma. Czasy gdy wyludniały się ulice, by obejrzeć perypetie miłosne i nie tylko miłosne białej niewolnicy już minęły. Co to był za szał ! Rodzice nawet takie dawali imię przy chrzcie dziewczynkom. Para aktorów przyjechała do Polski. Tłumy waliły, by ich zobaczyć. W niektórych domach wisiały portrety Izaury lub parki aktorów. W jednym z filmów Barei nawet jest to ujęte w kadrze. A dzieci bawiły się w chłostanie niewolników, uprzednio do czegoś przywiązane. Jako najstarsza z ciotecznego rodzeństwa musiałam robić za zarządcę niewolników. Dzieciaki przywiązane do belki od stodoły na wsi u babci Ani wyły z radości na samą myśl, że będą niewolnikami. A nie mówiłam ( pisałam ), że to były dziwne czasy ? Zastanawia mnie jednak to, dlaczego to ciasto zostało nazwane Izaurą. Czy jest ktoś kto potrafi to wytłumaczyć ?

Składniki 

Ciasto czekoladowe

3 łyżki kakao 

1 kostka masła plus 2 pełne łyżki 

4  jajka

1, 5 szklanki mąki pszennej

1/2 szklanki cukru 

3 łyżki cukru waniliowego

5 łyżek wody

3 łyżeczki proszku do pieczenia 

szczypta soli

Ciasto serowe

50 - 60 dag sera białego mielonego

3 łyżki masła

1/2 opakowania budyniu śmietankowego

2 łyżki cukru pudru

1 -2 małe jajka  ( opcja )

2 łyżki wiórek kokosowych ( opcja )

1/2 łyżeczki proszku do pieczenia ( opcja )

W garnku rozpuszczamy masło z kakao, cukrem, cukrem waniliowym, wodą i solą. Studzimy mieszaninę ( w tym czasie najlepiej przygotować masę serową ),  a następnie dodajemy żółtka. Potem dodajemy przesianą mąkę oraz na końcu ubitą pianę z białek. Masę serową powinniśmy już mieć przygotowaną, by szybko dodać do ciasta czekoladowego i wstawić do piekarnika.
Ciasto serowe przygotowujemy  z utartego masła oraz dodawanego do niego łyżkami zmielonego sera, budyniu śmietankowego i cukru pudru. Ja dodałam jeszcze trochę wiórek kokosowych. Można też dodać jajko i proszek do pieczenia. Ja nie miałam go w przepisie podanym przez babcię, podobnie jak jajek. Gdy doda się jajka masa staje się bardzo rzadka, a ja chciałam osiągnąć efekt białych plam na czekoladowym tle.
Wykładamy na blachę na papier do pieczenia masę czekoladową. Potem wrzucamy placki z masy serowej, wg swojego widzimisię. Pieczemy około 50 minut- 180 stopni C.